Moederdag Live Schilderen
Ik dacht dat ik dit er maar even uit zou gooien nu het nog vers in mijn geheugen zit. Alles wat er is gebeurd, wat ik heb gedaan en wat ik heb geleerd van mijn vijfde (ik kan niet geloven dat ik nu al moet stoppen en tellen!) live painting-sessie.
Om te beginnen had ik een goed gevoel over vandaag. De locatie was veelbelovend, het weer was goed, mijn gastvrouw was enthousiast en gastvrij, en het was een geweldige gelegenheid om te schilderen.
Toch ging ik er met de nodige zenuwen heen, omdat ik al zoveel verschillende ervaringen had opgedaan en niet wist wat ik ervan kon verwachten.
Tijdens al mijn livesessies bied ik verschillende diensten aan. Allemaal portretten op maat, maar dan in verschillende versies. Het is een goede manier om te leren wat werkt en hoe klanten reageren.
De versie van vandaag was dus een volledig op maat gemaakt portret. Dit werd voorheen alleen aangeboden via directe boekingen aan huis of via mijn website. Dit is mijn premiumaanbod.
Maar toen ik brainstormde over wat ik klanten voor Moederdag kon bieden, kon ik gewoon niets bedenken wat zou werken, behalve volledig maatwerk. Moederdag omvat zoveel verschillende vormen van moederschap. Moeders met baby's, jonge kinderen, volwassen kinderen, oma's en kleinkinderen... Ik moest er gewoon helemaal voor gaan. Dus dat deed ik.
In de aanloop naar deze livesessie was ik helemaal niet nerveus. Het voelde goed om eindelijk zo ontspannen te zijn. Wat ik mee moest nemen en wat ik moest doen, had ik allemaal geregeld.
Ik kwam vanochtend om 9:15 uur bij Haargezelschap aan en zag dat Wendy een hele mooie tafel voor me had klaargezet om aan te schilderen. Ze was bezig met een klant, maar dat maakte niet uit, want ik had alleen een rugzak om uit te pakken. Eén ding dat ik overigens van mijn vorige sessie heb geleerd, is om niet met te veel spullen te komen. Als ik er te veel uitzie als een marktkraam, blijven mensen meestal weg. Ik moest eruit zien als een onschuldige straatartiest :P
Toen ik eenmaal was geïnstalleerd, merkte ik dat de zon echt fel scheen. Ik wilde met mijn gezicht naar de zon zitten, zodat er geen schaduw op het kunstwerk zou vallen, maar dat betekende wel dat ik bijna niets op mijn telefoonscherm kon zien. Uiteindelijk ging ik met mijn rug naar de zon zitten, wat beter was, maar toen begon mijn nek te branden!
Notitie aan mezelf: neem de volgende keer een breedgerande hoed mee als je buiten gaat schilderen!
De meeste mensen waren op dat ochtenduur druk bezig met boodschappen doen. De meeste mensen keken nauwelijks mijn kant op, en als ze dat wel deden, renden ze zo snel mogelijk voorbij. Grappig :)
Hoe dan ook, ik was druk bezig met mijn eerste van twee opdrachten voor Wendy. Ik werd meteen in het diepe gegooid met een portret van vier mensen. Normaal gesproken neem ik hier rustig de tijd voor en vraag ik om details over de kleding om het zo representatief mogelijk te maken. Maar tijdens een livesessie is het niet mogelijk om zo specifiek te zijn. Dus zolang ik duidelijke foto's van hun gezichten en haar had, ging ik aan de slag en ontwierp ik hun outfits zelf. De meeste liveportretten eindigen met een spijkerbroek en een T-shirt om tijd te besparen. Maar hun gezichten en haar zijn altijd accuraat.
Wat vandaag anders was dan de andere keren, was dat er meer mensen langskwamen om visitekaartjes op te halen. Ze waren oprecht geïnteresseerd, maar wilden gewoon niet meteen een beslissing nemen over een portret. Dat begrijp ik helemaal, want het kost nu eenmaal tijd om foto's te zoeken en een gesprek aan te knopen. De meeste mensen willen thuis nog wat lezen.
Een paar vroegen ook of ik daar elke dag of elke week zat, en ik moest zeggen dat ik dat niet deed :) Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik de druk aankan om zoveel portretten op één dag af te maken. Of misschien zou ik er zo goed in worden dat ik er geen moment over na zou denken!
Aan het eind van de dag had ik mijn spullen ingepakt, vier portretten verkocht en vijftien mensen geschilderd. Geen slechte dag. Het ging lekker vlot en ik voelde me, hoewel doodmoe, ook zeer voldaan.
Ik ruimde mijn werkplek op, haalde mijn posters weg, bedankte Wendy en nam afscheid, en kreeg een uitnodiging om altijd terug te komen. En misschien maak ik daar wel gebruik van!